Zapewne nieraz słyszałeś to określenie, ale czy na pewno wiesz czym dokładnie jest ta substancja? Skąd pochodzi? Czym grozi jej spożywanie oraz jakie są objawy jego nadużywania? Zapraszamy po kompleksową wiedzę w tym zakresie.

Mefedron jest syntetyczną substancją psychoaktywną, należącą do grupy cathinones. To nic innego jak związek chemiczny o działaniu stymulującym, podobnym do amfetaminy. Substancja ta była używana również jako środek psychoaktywny,
znany pod nazwami takimi jak „meow meow” lub „mcat”. Jeśli zatem spotkałeś się z tymi określeniami, zapewne chodzi o mefedron.

Mefedron: niebezpieczna substancja psychoaktywna. Jak pomóc osobie uzależnionej?

Skąd wywodzi się mefedron?

Został on syntetycznie opracowany w 20. XXI wieku wśród chemików na podstawie katinonu, czyli naturalnie występującej substancji psychoaktywnej, znajdującej się w liściach kaktusa khat. Roślina ta popularna jest w niektórych regionach Afryki
i na Bliskim Wschodzie. Mefedron był stosowany jako substancja odurzająca i wykazywał działanie pobudzające oraz psychodeliczne. Właśnie z uwagi na potencjalne ryzyko zdrowotne i niosące ze sobą uzależnienie, mefedron został zakazany w wielu krajach na świecie. Jego niekontrolowane i nielegalne stosowanie może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych, w tym zaburzeń psychicznych, problemów sercowo – naczyniowych oraz innych skutków niekorzystnych dla zdrowia.

W jakiej postaci występuje mefedron?

Głównie jest to biały, kryształkowy proszek, najczęściej w kolorze białym, bezbarwnym lub kremowym. Substancja występuje o różnych stopniach czystości. Niekiedy dostępny jest także w postaci tabletek lub kapsułek. Najczęściej zażywany jest doustnie lub poprzez wciąganie proszku do nosa. W wielu krajach jego sprzedaż jest zabroniona, bez względu na postać w jakiej występuje. W niektórych krajach sprzedawany był w postaci „dopalaczy” do czasu wprowadzenia na rynek regulacji,
które zakazały jego sprzedaży. W Polsce został zdelegalizowany w 2010 roku. Nierzadko sprzedawany jest pod różnymi nazwami ulicznymi, co utrudnia kontrole i identyfikację. Zabroniona jest nie tylko jego produkcja i sprzedaż, ale również i posiadanie.

Jakie są skutki zażywania mefedronu?

Zażywanie mefedronu, podobnie jak innych substancji psychoaktywnych, może prowadzić do szeregu skutków zarówno krótko-, jak i długoterminowych.

Skutki krótkoterminowe

Do skutków krótkoterminowych należy pobudzenie i euforia. Mefedron działa jako stymulant, co może powodować uczucie pobudzenia, energii oraz euforii. Kolejnym z efektów działań jest podwyższone tętno oraz ciśnienie krwi. Wiele osób po zażyciu mefedronu może doświadczać również trudności z zasypianiem. Nadużywanie substancji prowadzi do nadmiernej potliwości, drżenia rąk oraz wzmożonej pobudliwości.

Długotrwałe skutki

Regularne zażywanie mefedronu może prowadzić do problemów psychicznych, taki jak lęki, depresja czy nawet psychoza. Prowadzi to również do problemów zdrowotnych, szczególnie dotyczących serca i układu nerwowego. Dlatego też istnieje ryzyko uzależnienia od mefedronu, zwłaszcza przy regularnym jego stosowaniu.

Efekty działania mefedronu

Mówi się, że ludzie zażywający mefedron szukają jego działania pobudzającego i euforyzującego, podobnego do efektów amfetaminy. W Polsce jest to nową, ale jedną z najbardziej popularnych syntetycznych substancji psychoaktywnych. W skrócie znana jako NSP lub 4-MMC (4-metylo-mekationon). Działanie mefedronu opiera się na wywołaniu wyrzutu noradrenaliny i dopaminy. W praktyce, efekty te są zwiększone.

Pacjenci zażywający mefedron wymieniają m.in. zaostrzenie funkcji poznawczych, gdzie zwiększona zostaje koncentracja i uwaga. Odnotowany zostaje wzrost energii, czyli zwiększenie ogólnej aktywności i brak potrzeby snu. Co więcej, osoba
po zażyciu mefedronu odczuwa większą empatię, zaufanie oraz łatwiej zawiązuje kontakty z innymi ludźmi. Zażycie wywołuje nastroje bliskie euforii, dlatego jest tak bardzo pożądany i zażywany w celu poprawy nastroju. Zażywanie substancji polepsza sprawność seksualną oraz zwiększoną wrażliwość na wszelkie bodźce sensoryczne. W związku z tym, może wywoływać zachowania seksualne wysokiego ryzyka, czyli niekontrolowaną swobodę seksualną, co zwiększa ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową czy niechcianą ciążą.

Mefedron: niebezpieczna substancja. Gdzie szukać pomocy dla osoby uzależnionej?

Jakie są objawy abstynencyjne związane ze stosowanie mefedronu?

Są one w zasadzie bardzo podobne, jak w przypadku innych środków psychoaktywnych. Długotrwałe stosowanie używek prowadzi do uzależnienia. Natychmiastowe przerwanie, najprawdopodobniej wywoła tzw. zespół abstynencyjny. Ten z kolei charakteryzuje się następującymi objawami: depresją, zaburzeniami snu i apetytu, lękiem, drażliwością, niepokojem, przejściowymi objawami psychotycznymi, silnym pragnieniem ponownego zażycia środka.

Jak leczyć uzależnienie od mefedronu?

Leczenie uzależnienia od mefedronu, podobnie jak w przypadku innych substancji psychoaktywnych wymaga kompleksowego podejścia, które łączy zarówno fizyczne, jak i psychiczne aspekty związane z uzależnieniem. Wszystko zależy oczywiście
od stopnia uzależnienia i ostateczną decyzję o rodzaju leczenia i rodzaju terapii podejmie specjalista leczenia uzależnień.

Pierwszym etapem może być detoksykacja, aby organizm oczyścić z substancji. Tej fazie mogą towarzyszyć objawy odstawienia, dlatego istotne jest, aby pacjent był monitorowany przez lekarzy i specjalistów. Kolejny krokiem jest wspomniana już terapia i wsparcie psychologiczne. Może to być terapia rodzinna, grupowa lub psychoterapia indywidualna. Pomaga ona w identyfikacji i modyfikacji zachowań, które prowadziły do uzależnienia. Wspiera również w radzeniu sobie z emocjami i sytuacjami, które wyzwalały i wyzwalają pragnienie substancji. W niektórych przypadkach konieczne może być wsparcie farmakologiczne, czyli zastosowanie leków, które pomagają w leczeniu objawów odstawienia, kontrolowaniu pragnienia substancji lub też po prostu łagodzą objawy współistniejących zaburzeń psychicznych. Kolejną rzeczą, o której warto pomyśleć jest udział w grupach wsparciach, takich jak np. spotkania Anonimowych Alkoholików lub innych organizacji pomocowych.
Spotkania z osobami borykającymi się z problemem uzależnienia od mefedronu może dać nieocenione wsparcie, a nawet poczucie bezpieczeństwa i motywację w abstynencji.

Takie wsparcie osoby uzależnionej w odbudowie życia jest niezwykle ważne. Warto szukać nowych pasji, hobby, może nawet nawiązać nowe relacje społeczne, zainteresować się edukacją, a  przede wszystkim unikać sytuacji stresowych czy pokus. Pamiętaj jednak, że leczenie uzależnienia od mefedronu może być długotrwałe i z pewnością wymaga zaangażowania zarówno osoby uzależnionej, jak i wsparcia specjalistów. Istnieje wiele programów terapeutycznych i placówek zdrowia psychicznego, które oferują pomoc w walce z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych. Warto również szukać wsparcia od bliskich oraz specjalistów, którzy pomogą w procesie zdrowienia.

Gdzie szukać pomocy w przypadku uzależnienia od mefedronu?

Jeśli Ty, bądź ktoś z Twoich znajomych zmaga się z uzależnieniem od mefedronu, istnieje wiele miejsc, gdzie możesz szukać pomocy i wsparcia. Można znaleźć specjalistyczne poradnie lub ośrodki zdrowia, które oferują terapię i wsparcie dla osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych w tym mefedronu. Udaj się do lekarza specjalisty, który wypisze skierowanie do ośrodka leczenia uzależnień i wskaże najbliższe ośrodki leczenia. Spotkanie z psychoterapeutą, psychologiem bądź terapeutą specjalizującym się w leczeniu uzależnień może pomóc w pracy nad problemy związanymi z uzależnieniem. Poza tym specjalista, pomoże zdecydować i wybrać odpowiedni program terapeutyczny, wyznaczy ścieżkę leczenia z uzależnienia. Na początek możesz skorzystać również z bezpłatnej linii wsparcia zdrowia psychicznego, gdzie uzyskasz poradę i wsparcie w trudnych chwilach. Często placówki edukacyjne (szkoły, uczelnie) mają swoje poradnie, gdzie można uzyskać wsparcie dla studentów borykających się z problemami uzależnień.

Bez względu na Twoją sytuację, pamiętaj, że warto rozpocząć od kontaktu z miejscowymi ośrodkami zdrowia, które mogą kierować do odpowiednich specjalistów i programów terapeutycznych. Również korzystanie z zasobów online, np. terapie zdalne, porady, rozmowy, kontakty ze specjalistami czy kontakt z grupami wsparcia może być pomocne dla osób poszukujących pomocy w przypadku uzależnienia od mefedronu.