Czy wiara pomaga w walce z nałogami?

Czy wiara pomaga w walce z nałogami?

Uzależnienia to bardzo ciężkie, wyniszczające choroby, które bardzo trudno pokonać. Można wręcz powiedzieć, że nie da się tego zrobić raz na zawsze – alkoholik zawsze pozostaje alkoholikiem i nawet jeśli uda mu się osiągnąć trzeźwość, do końca życia musi walczyć o jej utrzymanie. Dlatego tak ważne jest wsparcie na każdym etapie tego procesu – zarówno na początku terapii, jak i długo po jej ukończeniu. Czy taką pomoc może zapewnić wiara? Czy przynależność do jakiejkolwiek grupy religijnej zwiększa prawdopodobieństwo zwycięstwa nad nałogiem?

Czy wiara pomaga w walce z nałogami?

Alkoholizm oraz inne uzależnienia są bardzo podstępne i atakują znienacka. Choć większości z nas wydaje się, że ten problem zupełnie nas nie dotyczy, w rzeczywistości może dotknąć każdego. Każdy nałogowiec zaczynał od picia towarzyskiego i akceptowalnego społecznie. Orientując się, że alkohol poprawia nam samopoczucie, pomaga się rozluźnić, dodaje odwagi i pozwala zapomnieć o problemach, niepostrzeżenie zaczynamy spożywać go coraz więcej. W dodatku nie robimy tego tylko „dla towarzystwa”, ale przede wszystkim w celu wywołania konkretnych skutków związanych z psychiką. Niestety, mechanizmy nałogu nie pozwalają nam zobaczyć swojego zachowania w obiektywnym świetle. Nawet osoby, które codziennie piją bardzo duże ilości alkoholu i w związku z tym zaniedbują pozostałe dziedziny życia, potrafią zarzekać się, że ich stosunek do napojów wyskokowych jest zupełnie normalny i w stu procentach nad nim panują.

Kto pije?

Często powtarza się, że uzależnienie od alkoholu jest bardzo „demokratyczne”. Dotyka zarówno starych, jak i młodych, kobiety i mężczyzn, biednych i bogatych, wykształconych i niewykształconych. Podobna zależność dotyczy wiary – religijność sama w sobie nie jest w stanie ochronić przed chorobą. Piją nie tylko wierni, ale również księża. Nadmierne spożywanie alkoholu często stanowi odpowiedź na cierpienie emocjonalne, stres, przytłoczenie odpowiedzialnością. Wszystkie te rzeczy mogą dotknąć zarówno osobę bardzo wierzącą, jak i ateistę. Ale czy religia może mieć wpływ na radzenie sobie z już istniejącym nałogiem?

Kim staje się osobą pijąca?

Kościół nie jest przeciwny alkoholowi samemu w sobie. Co więcej, Pismo Święte zawiera liczne opowieści związane z piciem wina, które zresztą bywa spożywane także podczas mszy świętej. Mimo to, nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu jest jednym z głównych grzechów. Osoba religijna powinna być powściągliwa i w pełni panować nad swoimi popędami. Kapłani często mówią o tym, że nadmierne ilości substancji psychoaktywnych odbierają człowiekowi wolność, a zaniedbania, do których doszło pod ich wpływem stanowią grzech. Alkoholicy stają się egocentrykami skupionymi wyłącznie na własnych potrzebach, z których najważniejszą jest stałe dostarczanie sobie napojów wyskokowych. Obowiązki, praca, przyjaźnie i rodzina schodzą na dalszy plan. Nałogowiec jest niewiarygodny, niegodny zaufania i powoduje liczne problemy w życiu rodzinnym. Nie da się nieustannie pić alkoholu i jednocześnie być dobrym pracownikiem, uczniem, studentem, przyjacielem, rodzicem czy małżonkiem. Uzależnienie wiąże się więc z licznymi, negatywnymi konsekwencjami, które dla wierzących noszą znamiona grzechu.

Poczuj się do winy

W tym ujęciu wiara może pomóc wziąć na siebie odpowiedzialność za własne czyny. Osoby uzależnione często bagatelizują swoje problemy i nie poczuwają się do winy za to, co robią swoim bliskim. Religia wiąże się z bardzo konkretnym zestawem zasad i obowiązków. Dobry chrześcijanin powinien troszczyć się o innych. Taki sposób myślenia może pozytywnie wpłynąć na motywację do zmian. Wspólnota oraz zaprzyjaźnieni duchowni mogą również stanowić oparcie w trudnych chwilach i umacniać nałogowca w procesie walki z uzależnieniem.

AA

Istnieje również coś, co można byłoby określić mianem kościelnego ruchu trzeźwościowego. Biskup Tadeusz Bronakowski wyjaśnia, że jego przesłanie „wypływa z Ewangelii i nauki Kościoła: jesteśmy dziećmi Boga, zmierzającymi ku zbawieniu, dlatego musimy umacniać cnoty, które są nam na tej drodze potrzebne, a jednocześnie chronić przed wszystkim, co zagraża naszej wolności i godności”. Członkowie Kościoła organizują się w grupy modlitewne i samopomocowe, a nawet otwierają ośrodki terapeutyczne. Jednak główną inicjatywą, która kojarzy się zarówno z trzeźwieniem, jak i Kościołem, jest wspólnota Anonimowych Alkoholików, czyli AA. Choć oficjalnie AA nie identyfikują się z żadną religią i nie przymuszają do żadnych praktyk o tym charakterze, na ogół działają przy parafiach, a jedna z podstawowych reguł rządzących grupami brzmi: „Jedynym i najwyższym autorytetem w naszej wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może się On wyrażać w sumieniu każdej grupy. Nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą”.

Terapia

Nie należy zakładać, że religia jest w stanie uzdrowić jakiegokolwiek uzależnionego. Nałóg jest chorobą, a jedynym sposobem na uwolnienie się od niej jest profesjonalna terapia. Z całą pewnością jednak wiara pomaga znaleźć priorytety w życiu i dostarcza motywacji do pozytywnych zmian.

Joanna Lida – Pedagog Szczecin

Joanna Lida – Pedagog Szczecin

Dane kontaktowe:

  • Plac Stefana Batorego 3/214​
  • Szczecin
  • tel. +48 664
  • https://joannalida.wixsite.com/horyzonty
  • pracownia.horyzonty@gmail.com
  • wyświetlenia: 986
  • wyświetlenia telefonu: 64
  • wyświetlenia strony int.: 40
Joanna Lida jest pedagogiem oraz psychoterapeutą w nurcie systemowym z zakresu terapii indywidualnej i rodzinnej oraz certyfikowanym specjalistą psychoterapii uzależnień. Jest również członkiem nadzwyczajnym Wielkopolskiego Towarzystwa Terapii Systemowej. Ma duże doświadczenie z zakresu psychoterapii uzależnień. Jest mediatorem sądowym.

Swoje wieloletnie doświadczenie w pracy z osobami uzależnionymi gromadziła przy prowadzeniu różnych grup terapeutycznych, jak i indywidualnych spotkań z pacjentami. Prowadzi również grupy warsztatowe obejmujące tematykę taką jak komunikacja, samorealizacja, poczucie własnej wartości, seksualność oraz intymność w relacjach.

Długoletnie doświadczenie zawdzięcza pracy na Oddziale Terapii Uzależnień. Aktualnie jest kierownikiem terapii oraz psychoterapeutą w prywatnym Ośrodku zajmującymi się uzależnieniami „Nowe Życie” w Wapnicy oraz pracuje w Pracowni Psychorozwoju i Wsparcia HORYZONTY.

Doświadczenie zawodowe:
  • Ukończenie szkoleń dotyczących uzależnień w Instytucie Psychologii Zdrowia,
  • Ukończenie szkoleń w Polskim Towarzystwie Psychoterapii – Uzależnienia,
  • Staż na oddziale klinicznym w Krakowskim Centrum Terapii Uzależnień,
  • Kurs podstawowy w Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej,
  • Szkolenie z zakresu seksualności w Poradni Psychologiczno-Seksuologicznej, w tym seksualność osób uzależnionych oraz seksoholizm,
  • Ukończony kurs edukatorów seksualnych,
  • Pomoc psychologiczna w ośrodkach takich jak Poradnia Ja-Ty, Monar oraz Tęczówka (praca z osobami z grupy LGBT+),
  • Ukończony kurs z zakresu zdrowego żywienia i dietetyki w Pomorskim Uniwersytecie Medycznym.

Ośrodek Terapii Uzależnień Nowe Życie

Ośrodek Terapii Uzależnień Nowe Życie

Dane kontaktowe:

  • Wapnica 76
  • 73-132 Wapnica
  • tel. +48 515
  • https://terapianowezycie.pl/
  • terapianowezycie@gmail.com
  • wyświetlenia: 34048
  • wyświetlenia telefonu: 802
  • wyświetlenia strony int.: 1359
Ośrodek Terapii Uzależnień Nowe Życie jest zlokalizowany w Wapnicy w województwie zachodniopomorskim. Pomagamy osobom uzależnionym od alkoholu, lekomanii i hazardu. Znajdziecie u nas profesjonalną pomoc certyfikowanych specjalistów psychoterapii uzależnień, a także wsparcie medyczne. Bliskość jeziora i pobliskich lasów sprzyja podjęciu terapii i daje możliwość wyciszenia się. Po zajęciach terapeutycznych nasi pacjenci mogą korzystać z atrakcji takich jak: sauna, basen, a także z wycieczek krajoznawczych. Pomogliśmy już wielu ludziom dotkniętym różnorodnymi  nałogami. Nasz ośrodek jest świadectwem tego, że każde uzależnienie można pokonać dzięki silnej woli, pracy nad sobą i odpowiedniej motywacji. Każdy pacjent, który zdecyduje się na pobyt w ośrodku „Nowe Życie” może liczyć nie tylko na komfortowe warunki, ale przede wszystkim na profesjonalną terapię i indywidualne podejście.
Zakres leczenia:
  • Alkoholizm – Leczenie alkoholika zaczynamy od procesu detoksykacji organizmu. Nadrzędnym celem w naszym ośrodku jest doprowadzenie do całkowitego wyzdrowienia naszych pacjentów. Tylko terapia stacjonarna może przynieść oczekiwane efekty.
  • Lekomania –  Można uzależnić się od różnego rodzaju leków tj. od: środków przeciwbólowych, nasennych, uspokajających, czy suplementów diety. Nie można tego lekceważyć, bo podobnie jak inne uzależnienia, wymaga to profesjonalnej pomocy.
  • Hazard – Uzależnienie od hazardu ma opłakane skutki. Dotyka nie tylko sfery psychicznej, ale również ekonomicznej. Najczęściej do tego dochodzą również trudności w relacjach z innymi osobami. W tym przypadku również konieczna jest kilkutygodniowa terapia odwykowa.
Co nas wyróżnia:
  • Profesjonalne podejście,
  • Wyspecjalizowana kadra,
  • Skuteczność i zaangażowanie,
  • Komfortowe warunki pobytu,
  • Płatność ratalna,
  • Możliwość korzystania z atrakcji na terenie ośrodka.
Prywatny Ośrodek Terapii Uzależnień Parasol

Prywatny Ośrodek Terapii Uzależnień Parasol

Dane kontaktowe:

  • ul. Polańska 4
  • tel. +48 603
  • http://e-odwyk.pl/
  • biuro.parasol.odwyk@gmail.com
  • wyświetlenia: 13569
  • wyświetlenia telefonu: 426
  • wyświetlenia strony int.: 400

Prywatny Ośrodek Terapii Uzależnień Parasol znajduje się w Ustroniu na południu Polski. Zajmuje się leczeniem uzależnień takich jak alkoholizm, narkomania, lekomania, uzależnienia od środków psychoaktywnych, hazard, seksoholizm, nikotynizm, zakupoholizm, zaburzenia jedzenia, a także wszelkie problemy związane ze współuzależnieniem. Do dyspozycji pacjentów w ośrodku są pokoje 1, 2 i 3 – osobowe, sala telewizyjna, sala kominkowa, ogród i grill na zewnątrz budynku. Terapeuci zachęcają do wspólnych posiłków, aktywności fizycznej i zajęć sportowych, czy spędzania czasu na świeżym powietrzu. Jest to doskonałe uzupełnienie terapii, gwarantujące ponowne otworzenie się na świat i poznanie uroków życia bez uzależnień.

Proces leczenia w ośrodku rozpoczyna się badaniem lekarskim, umożliwiającym ocenę stanu zdrowia pacjenta i skutków ubocznych na zdrowiu, spowodowanych uzależnieniem. Następnie następuje detoksykacja, dzięki której możliwe jest pozbycie się z organizmu resztek substancji uzależniającej i wzmocnienie organizmu przed kolejnymi etapami leczenia. Odbywa się to za pomocą farmakoterapii.

Podczas pobytu w ośrodku pacjenci uczestniczą w różnorodnych zajęciach terapeutycznych, zarówno indywidualnych jak i grupowych, których celem jest samopoznanie i nauka radzenia sobie z potrzebą sięgnięcia po używkę. Zakończenie terapii następuje w momencie, w którym pacjent powinien być już gotowy do zmierzenia się ze światem zewnętrznym, umiejętnie radząc sobie z własnym nałogiem i żyjąc w wolności od środków psychoaktywnych. Pacjenci przebywający na terapii odwykowej mają do dyspozycji fachową kadrę, bezpłatną pomoc terapeutyczną dla rodzin osób uzależnionych, profesjonalną opiekę lekarską i psychiatryczną, a także dostęp do Internetu i okolicznych atrakcji takich jak stoki narciarskie, basen czy stadnina koni.

W ramach leczenia uzależnień ośrodek oferuje również turnusy terapeutyczne, weekendowe konsultacje oraz pojedyncze sesje indywidualne, warsztaty i treningi wspomagające życie osób uzależnionych oraz ich rodzin. W ofercie ośrodka znajdują się np. turnus terapeutyczny dla osób uzależnionych z podwójną diagnozą; turnus terapeutyczny dla osób uzależnionych od alkoholu; motywacyjny turnus terapeutyczny dla osób uzależnionych; weekendowe zajęcia terapeutyczne dla osób uzależnionych i ich rodzin; konsultacje indywidualne; sesje indywidualne dla ofiar przemocy; sesje indywidualne dla sprawców przemocy; sesje rodzinne; terapia ambulatoryjna; warsztaty i treningi. Przebywającym na turnusach ośrodek zapewnia zwolnienia lekarskie L4 na cały okres pobytu, połączone z zachowaniem pełnej dyskrecji i anonimowości.

Zakres leczenia:
  • Leczenie uzależnienia od alkoholu,
  • Leczenia narkomanii,
  • Leczenie lekomanii,
  • Leczenie uzależnień od środków psychoaktywnych,
  • Leczenie uzależnień od hazardu,
  • Leczenie seksoholizmu,
  • Oferujemy uporanie się z nikotynizmem,
  • Pomagamy wyjść z zakupoholizmu,
  • Oferujemy pomoc osobom z zaburzeniami odżywiania,
  • Doradzamy jak radzić sobie z głodem alkoholowym, lekowym, hazardowym, narkotykowym,
  • Pracujemy nad współuzależnieniem.

 

Co nas wyróżnia:
  • Doświadczona i wykwalifikowana grupa terapeutyczna,
  • Krótki czas oczekiwania na przyjęcie,
  • Bezpłatna pomoc terapeutyczna dla rodzin osób uzależnionych,
  • Pełna anonimowość i dyskrecja,
  • Zaangażowanie i indywidualne podejście do każdego pacjenta,
  • Malownicza okolica, która pomaga się wyciszyć,
  • Dostęp do okolicznych atrakcji takich jak stoki narciarskie, basen czy stadnina koni,
  • Zwolnienie lekarskie L4 podczas całego pobytu.

Trudy uzależnienia – co uzależnia najbardziej?

Trudy uzależnienia – co uzależnia najbardziej?

Trudy uzależnienia, to coś o czym doskonale wie każda osoba uzależniona oraz jej najbliżsi. Nałóg to groźna choroba, powstająca w układzie nerwowym i oddziałująca na wszystkie sfery funkcjonowania człowieka: zdrowie fizyczne, kontakty społeczne, życie rodzinne, karierę zawodową, finanse oraz emocje. Czy wszystkie nałogi są takie same? A może istnieją substancje, które uzależniają szybciej i silniej od innych? Co sprawia, że tak trudno jest pokonać tę chorobę?

Choć nałogi są niezwykle powszechnie występującymi zaburzeniami, nie brakuje wielu szkodliwych mitów i stereotypów na ich temat. Trudy uzależnienia w każdym przypadku rodzą takie same szkody, jednak wiele osób zdaje się nie wierzyć w prawdziwość doświadczeń alkoholików i narkomanów, przypisując im złą wolę, niechęć do zmian oraz lenistwo. Bardzo często można usłyszeć upraszczające komunikaty takie jak: „Wystarczy przestać pić”, „Przestałbyś brać, gdybyś tylko tego chciał” czy „Nikt mu do gardła na siłę nie wlewa!”. Rzeczywiście, w pewnym sensie możemy ochronić się przed wpadnięciem w sidła nałogu. Z pewnością nie jesteśmy w stanie uzależnić się od substancji, której nigdy nie próbowaliśmy. Istnieją również takie pojęcia jak „picie ryzykowne”, dające wyraźnie do zrozumienia, że spożywanie dużych ilości alkoholu wiąże się z większym niebezpieczeństwem, aniżeli okazjonalne wypicie kieliszka wina. Jednak nie można powiedzieć, że alkoholicy czy narkomani chorują „na własne życzenie”. Nietrudno zauważyć, że różne osoby odznaczają się odmienną tolerancją na alkohol oraz skłonnościami do uzależnień. Są ludzie, którzy latami prezentują lekkomyślne podejście do używania tej substancji, a mimo to są wolni od nałogów. Inni po stosunkowo krótkim czasie zaczynają zdradzać symptomy uzależnienia – choć ich zachowanie nie różni się znacząco od postępowania ich znajomych, z jakiegoś powodu ich organizmy reagują zupełnie inaczej.

Kiedy możemy zaobserwować objawy alkoholizmu lub narkomanii, jest już za późno na umoralniające kazania. Trudy uzależnienia dają się szybko we znaki. Na nic nie zdadzą się racjonalne argumenty, wiedza na temat szkodliwości nadużywania substancji psychoaktywnych czy przerażające zdjęcia na opakowaniach papierosów. Kiedy człowiek wpada w sidła nałogu, przestaje kontrolować własne postępowanie. Zdrowym osobom może się to wydać zupełnie niezrozumiałe, jednak nie każde zachowanie nałogowca stanowi wynik jego świadomej decyzji. Takie osoby niejednokrotnie robią coś, czego same nie rozumieją, ponieważ odczuwają niemożliwy do przezwyciężenia wewnętrzny przymus.

Dlaczego tak trudno jest pokonać uzależnienie? Kiedy wpadamy w nałóg, stajemy się jego niewolnikami. Wszystko, co myślimy, czujemy i robimy służy podtrzymywaniu zafałszowanego obrazu rzeczywistości oraz dalszemu dostarczaniu sobie kolejnych dawek substancji psychoaktywnej. Mechanizmy nałogów są bardzo podstępne, a przy tym zupełnie niezrozumiałe dla postronnych. Uzależniony żyje w świecie iluzji: zupełnie nie zdaje sobie sprawy z własnych problemów i jest skutecznie chroniony przed uświadomieniem sobie niewygodnych, bolesnych faktów związanych z własną chorobą i zachowaniem. Z tego powodu bardzo trudno wyleczyć taką osobę – aby terapia była skuteczna, potrzebna jest silna motywacja samego pacjenta, a ten nie może jej mieć, jeśli uważa, że w jego postępowaniu nie ma niczego złego, a on sam całkowicie panuje nad sytuacją.

Choć mechanizm wszystkich nałogów jest podobny, każda substancja może mieć zupełnie inny potencjał uzależniający. Jak wiemy, zależność dzieli się na dwie sfery: fizyczną i psychiczną. Ta pierwsza ma bezpośredni związek z tym, w jaki sposób konkretna substancja oddziałuje na nasz mózg i wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego. Istnieją środki psychoaktywne, których działanie można opisać jako lżejsze i takie, które są ekstremalnie silne, a przez to bardzo niebezpieczne.

Psychiatra i psychofarmakolog David Nutt wraz ze współpracownikami sporządzili listę, na której umieścili pięć najbardziej uzależniających substancji na świecie. Na pierwszym miejscu zestawienia znalazła się heroina. Warto zaznaczyć, że maksymalnym wynikiem, jaki mogły otrzymać najgroźniejsze środki psychoaktywne, były trzy punkty, a heroina „zdobyła” ich aż dwa i pół! Niebezpieczeństwo zażywania tej substancji jest naprawdę ogromne: nie każdy wie, że minimalna dawka, po jakiej można odczuć jakikolwiek efekt jest tylko pięć razy mniejsza od tej śmiertelnej.

O ile przyznanie pierwszego miejsca heroinie raczej nie było dla nikogo zaskoczeniem, to wiele osób z pewnością zdziwi fakt, że tuż za nią umieszczono substancję legalnie dostępną w sklepach, czyli alkohol. Warto pamiętać, że z powodu swojej dostępności alkohol stał się jeszcze bardziej niebezpieczny: co roku w wyniku jego spożywania ginie nawet kilka milionów osób. Na kolejnym miejscu zestawienia uplasowała się kokaina, a po niej barbiturany. Początkowo były one stosowane jako leki na bezsenność, lęk oraz epilepsję. Z czasem jednak niektóre osoby zaczęły ich używać „rekreacyjnie”, w wyniku czego niemal do zera ograniczono ich wykorzystywanie w medycynie. Zestawienie zamyka inna legalna substancja – nikotyna. Tutaj trudy uzależnienia są równie duże, jak w przypadku pozostałych nałogów. Warto pamiętać, że większość osób, które kiedykolwiek jej spróbują, zażyje ją ponownie. W dodatku naukowcy przewidują, że do roku 2030 z powodu palenia tytoniu umrze około 8 milionów ludzi.