Seksoholizm – Objawy uzależnienia od seksu

Seksoholizm – Objawy uzależnienia od seksu

Seksoholizm charakteryzuje się podobną siłą, co uzależnienie od narkotyków oraz alkoholu. W tym przypadku chora osoba nie kontroluje swoich potrzeb czy zachowań, a przede wszystkim podporządkowuje całe swoje życie pod czynność, od jakiej jest uzależniona. Cechą wyróżniającą seksoholizm jest też brak odczuwania przyjemności z czynności seksualnych. To schorzenie ma także wiele innych objawów. Z artykułu dowiesz się, jakie są objawy uzależnienia od seksu.

Seksoholizm - Objawy uzależnienia od seksu

Czym jest seksoholizm?

Uzależnienie od seksu należy do uzależnień behawioralnych, które wiąże się z wewnętrznym przymusem uprawiania seksu bądź podejmowania innych czynności seksualnych. Chora osoba nie kontroluje swoich potrzeb, a wszystkie jej myśli są skupione właśnie na aktywności seksualnej. Poza tym może przybierać bardzo wiele różnych form – od uprawiania seksu z przypadkowymi osobami, poprzez korzystanie z usług prostytutek, a skończywszy na masturbacji, oglądaniu pornografii czy cyberseksie.

Do uzależnienia od seksu dochodzi wtedy, gdy traktujesz go jako sposób na ucieczkę od problemów. Takie mechanizmy mogą się kształtować, jeśli w momencie spadku nastroju dostarczysz sobie silną dawkę hormonów, które poprawiają samopoczucie. Dlatego w końcu dochodzi do tego, że organizm będzie domagał się większej i znacznie częstszej dawki tych hormonów. Jeśli nie zadbasz o spełnienie tych potrzeb, to w końcu zaczniesz dostrzegać u siebie problemy z koncentracją, rozdrażnienie czy nawet objawy zespołu abstynencyjnego.

Najważniejsze objawy uzależnienia od seksu

Objawy seksoholizmu mogą się różnić w zależności od tego, jaką formę przybiera dane uzależnienie. Jednak elementem wspólnym jest to, że chora osoba z czasem traktuje seks jako główny element uzależnienia. Zazwyczaj konsekwencją takich zachowań jest to, że seksoholik zaczyna wieść podwójne życie. Dlatego niekiedy ma rodzinę, dom i karierę zawodową, a jednocześnie robi wszystko, żeby zaspokoić swoje potrzeby erotyczne. W końcu prowadzi to do silnych wyrzutów sumienia. Jednak zazwyczaj są one odczuwalne po odbyciu stosunku lub zaspokojeniu swoich potrzeb seksualnych w inny sposób. Taka sytuacja może wielokrotnie się powtarzać, ponieważ wewnętrzny przymus jest tak silny, że chora osoba nie potrafi z nim walczyć.

Zazwyczaj pierwszym objawem seksoholizmu jest nieustanna masturbacja oraz ciągłe rozmyślanie na temat seksu i innych czynności seksualnych. Prowadzi to także do zbierania gazet, zdjęć oraz filmów o tematyce pornograficznej. Poza tym z czasem potrzeba seksoholika jest tak silna, że zaczyna korzystać z usług prostytutek i ofert erotycznych przez Internet bądź telefon. Może się to również skończyć uprawianiem seksu z przypadkowymi osobami.

Takie zachowania prowadzą nie tylko do nieustannego wahania nastroju, ale przede wszystkim do tego, że stale rośnie potrzeba seksu, aż w końcu nie liczy się nic innego. Wtedy seksoholik potrafi myśleć jedynie o tym, w jaki sposób może zaspokoić swoje potrzeby oraz o kontakcie fizycznym z drugą osobą.

Typowym objawem seksoholizmu jest także brak odczuwania przyjemności ze stosunku. Ma to związek, z tym że uzależniona osoba nie podejmuje tych czynności z odczuwanego pobudzenia seksualnego. Poza tym seksoholik nie potrafi zapanować nad wewnętrznym przymusem i zahamować swoje potrzeby. Przede wszystkim wiąże się to z pojawieniem się objawów tzw. zespołu abstynencyjnego. W konsekwencji u chorej osoby mogą zacząć występować ataki paniki, problemy z koncentracją, myśli samobójcze, rozdrażnienie, depresja oraz bóle mięśni. Ulgę w takiej sytuacji zapewnia jedynie powrócenie do czynności seksualnych.

Specjaliści podkreślają, że seksoholizm charakteryzuje się podejmowaniem więcej niż jednego typu zachowań seksualnych np. korzystaniem z usług prostytutek, onanizowaniem się, regularną masturbacją oraz oglądaniem pornografii.

Jak rozpoznać seksoholika?

Lekarze wyodrębnili kilka podstawowych symptomów, które mogą wskazywać na uzależnienie od seksu. Jeśli dostrzegasz u siebie przynajmniej 3 z poniższych objawów, to oznacza, że powinieneś rozpocząć leczenie.

Wspólne cechy charakterystyczne dla uzależnienia od seksu:

  • stosunek płciowy z wieloma partnerami,
  • pragnienie seksu przeszkadza w skupieniu się na innych czynnościach,
  • angażowanie się w nadmierne czynności seksualne, pomimo próby tego zaprzestania,
  • regularna masturbacja,
  • nieudane próby ograniczenia lub zaprzestania aktywności seksualnej,
  • zaniedbywanie obowiązków rodzinnych, domowych czy zawodowych na rzecz kontaktów fizycznych,
  • potrzebie seksu towarzyszy smutek, żal, niepokój oraz stany depresyjne,
  • spędzanie dużej ilości czasu na czynnościach związanych z seksem lub tych, które mogą do nich prowadzić,
  • angażowanie się w czynności seksualne, które mogą odbiegać od ogólnie przyjętych norm społecznych – przede wszystkim dotyczy to kontaktów z prostytutkami, publicznego seksu, onanizowania się czy uczęszczania do klubów erotycznych,
  • kontynuowania zaangażowania w czynności seksualne pomimo widocznych szkód, jakie są wyrządzane drugiej osobie,
  • dopuszczanie się zdrad w celu zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych,
  • uczucie wycofania bądź pojawienie się negatywnych odczuć na skutek angażowania się w czynności seksualne.

 

Jak seksoholizm wpływa na zdrowie?

Uzależnienie od seksu ma ogromny wpływ na psychikę, ponieważ chorej osobie nieustannie towarzyszy poczucie winy oraz spadek nastroju, co w konsekwencji może prowadzić do depresji. Dostrzegalne są także liczne problemy fizyczne, wynikające z nadmiernej aktywności seksualnej. Przede wszystkim objawia się to zanikiem zdolności do osiągnięcia orgazmu, problemów z erekcją, a także przedwczesnym wytryskiem.

Uprawianie seksu z wieloma partnerami zwiększa ryzyko wystąpienia chorób wenerycznych – od rzeżączki, aż po AIDS.

Jakie są sposoby leczenia seksoholizmu?

Jednym z najlepszych sposobów leczenia uzależnienia od seksu jest psychoterapia – najlepiej terapia poznawczo-behawioralna. W trakcie takich zajęć indywidualnych lub grupowych chora osoba uczy się, jak budować trwały związek, nawiązywać zdrowe relacje, a przede wszystkim, jak radzić sobie z problemami i stresem. Niekiedy zalecane jest wprowadzenie do terapii partnera bądź partnerki seksoholika. Poza tym niezbędne mogą być leki – szczególnie w przypadku wystąpienia depresji, myśli samobójczych oraz silnych objawów zespołu abstynencyjnego.

W niektórych krajach np. w Stanach Zjednoczonych podczas leczenia uzależnienia od seksu zalecana jest właściwie taka sama terapia jak w przypadku alkoholizmu. Polega to na zastosowaniu 12 kroków odejścia od nałogu.

Podczas leczenia seksoholik może skorzystać nie tylko z pomocy psychoterapeuty, ale również psychiatry, seksuologa oraz terapeuty.

Wychodzenie z nałogu wiąże się z nabieraniem odporności na poszczególne bodźce, które wcześniej prowadziły do patologicznych zachowań. Ten proces jest trudny, a do tego może trwać nawet kilka lat. Dlatego w wielu przypadkach normalne zbliżenie jest możliwe nawet po pięciu latach od rozpoczęcia terapii. Zwróć również uwagę na to, że w początkowych fazach walki z uzależnieniem od seksu niezbędne jest maksymalne ograniczenie kontaktów fizycznych.

Całkowite wyleczenie nałogu jest właściwie niemożliwe. Etap, kiedy nie występują poszczególne objawy, a przede wszystkim możesz cieszyć się normalnym zbliżeniem, jest nazywany czasem abstynencji. Jednak pamiętaj o tym, że zawsze może dojść do nawrotu choroby. Właśnie z tego powodu musisz unikać osób oraz sytuacji, które mogłyby doprowadzić do ponownych problemów.

Seksoholicy mogą szukać pomocy w prywatnych lub publicznych ośrodkach leczenia uzależnień, a także we Wspólnocie Anonimowych Seksoholików. W ramach tej organizacji odbywają się zamknięte spotkania grupowe, które mają pomóc w walce z uzależnieniem.

Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień Tratwa

Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień Tratwa

Dane kontaktowe:

  • Beskidzka 8, 43-460 Wisła
  • tel. +48 666
  • https://tratwa.pl/
  • biuro@twojatratwa.pl
  • wyświetlenia: 23742
  • wyświetlenia telefonu: 701
  • wyświetlenia strony int.: 701

Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień Tratwa to miejsce, gdzie osoby uzależnione zawsze mogą liczyć na pomocną dłoń. Nazwa ośrodka nie jest przypadkowa. Nałogi zmieniają nasze życie na gorsze i często jesteśmy bezradni wobec nich. Jednak i w tej sytuacji mogą Państwo znaleźć „Tratwę” dla siebie, która umożliwi Wam bezpieczne dopłynięcie na drugi brzeg. Pomaga w tym wykwalifikowana kadra składająca się m.in. z psychologów, psychiatrów, terapeutów oraz specjalistyczna opieka lekarska. W naszym ośrodku dbamy w stu procentach o Państwa komfort, dlatego w swojej ofercie mamy wyłącznie pokoje o wysokim standardzie. W te świetne warunki pobytu wpisana jest również piękna lokalizacja, a więc Wisła i otoczenie Gór Beskidu Śląskiego. Trafiając do nas, mogą Państwo liczyć na pełną dyskrecję, uwagę oraz indywidualne podejście. Tylko takie nastawienie pozwala na zakończenie terapii sukcesem.

Zakres leczenia:
  • Terapia motywacyjna – Terapia trwa 14 dni. Podczas pobytu osoby uzależnione (oraz będące w nawrocie choroby) od alkoholu, narkotyków i leków, mogą liczyć na profesjonalną pomoc z naszej strony. Zapewniamy badania lekarskie, pełną opiekę psychologiczną, konsultacje z psychiatrą, spotkania z trzeźwiejącymi alkoholikami i narkomanami oraz osobisty plan terapii. Ponadto w naszej ofercie znajdują się również treningi asertywnych zachowań abstynenckich, treningi relaksacyjne, bezpłatna detoksykacja, a także atrakcje typu: siłownia czy basen.
  • Terapia stacjonarna (4 tygodnie) – Każda terapia, którą oferuje ośrodek, oparta jest o profesjonalną pomoc służącą wyjściu z nałogu. Jest to zarówno terapia indywidualna, jak i grupowa. Pacjenci ośrodka mają zapewnione bezpłatne badania laboratoryjne oraz zróżnicowane plany zajęć.
  • Terapia stacjonarna (8 – 12 tygodni) – Każde uzależnienie jest inne, dlatego indywidualne podejście do pacjenta jest po prostu niezbędne. Niekiedy potrzeba więcej czasu na to, aby wyjść z uzależnienia, jednak jest to możliwe o ile w porę otrzyma się profesjonalną pomoc.
  • Alkoholizm,
  • Lekomania,
  • Narkomania,
  • Seksoholizm,
  • Hazard,
  • Uzależnienie od internetu,
  • Współuzależnienie.
Co nas wyróżnia:
  • Osobisty plan terapii,
  • Wykwalifikowana kadra,
  • Wielowymiarowy plan zajęć,
  • Bezpłatne badania laboratoryjne,
  • Atrakcyjna lokalizacja,
  • Basen,
  • Siłownia.
Prywatny Ośrodek Terapii Uzależnień Symptom

Prywatny Ośrodek Terapii Uzależnień Symptom

Dane kontaktowe:

  • Szczytowa 28
  • 33-112 Tarnowiec k. Tarnowa
  • tel. +48 531
  • https://prywatnyosrodek.pl/
  • osrodek.uzalezniony@gmail.com
  • wyświetlenia: 12297
  • wyświetlenia telefonu: 193
  • wyświetlenia strony int.: 184
Prywatny Ośrodek Terapii Uzależnień Symptom jest zlokalizowany w Tarnowcu w województwie małopolskim. Pomagamy w leczeniu uzależnień takich jak: alkoholizm, narkomania, hazard, seksoholizm, czy uzależnienie od dopalaczy. Czas trwania terapii stacjonarnej wynosi 28 dni. Jeśli jeszcze się nie zdecydowaliście, dajemy Wam możliwość – jednodniowego, darmowego pobytu na terapii w naszym ośrodku. Terapia odbywa się w małej, maksymalnie dwunastoosobowej grupie. Dzięki temu oferujemy Państwu indywidualne podejście. Poza profesjonalną terapią odwykową, nasi pacjenci mają możliwość korzystania z siłowni, ping-ponga i sali gimnastycznej, a także innych atrakcji. Gwarantujemy sprzyjające  warunki pobytu.
Zakres leczenia:
  • Alkoholizm – Oferujemy terapię stacjonarną trwającą 28 dni lub dzienną bez zakwaterowania pod warunkiem zachowania abstynencji, a także intensywną 14-dniową terapię nawrotów.
  • Narkomania – W przypadku narkomanii zaleca się terapię stacjonarną, którą rozpoczyna badanie psychiatryczne i postawienie diagnozy.
  • Uzależnienie od dopalaczy – Przebiega podobnie do leczenia narkomanii. W tym przypadku również zaleca się terapię stacjonarną.
  • Hazard – Nasz ośrodek oferuje Państwu intensywną terapię uzależnień behawioralnych. Do wyboru jest terapia stacjonarna lub dzienna bez zakwaterowania.
  • Seksoholizm – Pacjenci uczestniczą zarówno w grupie ogólnej, jak i w sesjach indywidualnych.
Co nas wyróżnia:
  • Jednodniowy darmowy pobyt próbny,
  • Profesjonalne i indywidualne podejście,
  • Wyspecjalizowana kadra,
  • Możliwość opłat w czterech ratach,
  • Zwolnienia lekarskie L-4,
  • Farmakologiczne wsparcie w leczeniu.

Trudy uzależnienia – co uzależnia najbardziej?

Trudy uzależnienia – co uzależnia najbardziej?

Trudy uzależnienia, to coś o czym doskonale wie każda osoba uzależniona oraz jej najbliżsi. Nałóg to groźna choroba, powstająca w układzie nerwowym i oddziałująca na wszystkie sfery funkcjonowania człowieka: zdrowie fizyczne, kontakty społeczne, życie rodzinne, karierę zawodową, finanse oraz emocje. Czy wszystkie nałogi są takie same? A może istnieją substancje, które uzależniają szybciej i silniej od innych? Co sprawia, że tak trudno jest pokonać tę chorobę?

Choć nałogi są niezwykle powszechnie występującymi zaburzeniami, nie brakuje wielu szkodliwych mitów i stereotypów na ich temat. Trudy uzależnienia w każdym przypadku rodzą takie same szkody, jednak wiele osób zdaje się nie wierzyć w prawdziwość doświadczeń alkoholików i narkomanów, przypisując im złą wolę, niechęć do zmian oraz lenistwo. Bardzo często można usłyszeć upraszczające komunikaty takie jak: „Wystarczy przestać pić”, „Przestałbyś brać, gdybyś tylko tego chciał” czy „Nikt mu do gardła na siłę nie wlewa!”. Rzeczywiście, w pewnym sensie możemy ochronić się przed wpadnięciem w sidła nałogu. Z pewnością nie jesteśmy w stanie uzależnić się od substancji, której nigdy nie próbowaliśmy. Istnieją również takie pojęcia jak „picie ryzykowne”, dające wyraźnie do zrozumienia, że spożywanie dużych ilości alkoholu wiąże się z większym niebezpieczeństwem, aniżeli okazjonalne wypicie kieliszka wina. Jednak nie można powiedzieć, że alkoholicy czy narkomani chorują „na własne życzenie”. Nietrudno zauważyć, że różne osoby odznaczają się odmienną tolerancją na alkohol oraz skłonnościami do uzależnień. Są ludzie, którzy latami prezentują lekkomyślne podejście do używania tej substancji, a mimo to są wolni od nałogów. Inni po stosunkowo krótkim czasie zaczynają zdradzać symptomy uzależnienia – choć ich zachowanie nie różni się znacząco od postępowania ich znajomych, z jakiegoś powodu ich organizmy reagują zupełnie inaczej.

Kiedy możemy zaobserwować objawy alkoholizmu lub narkomanii, jest już za późno na umoralniające kazania. Trudy uzależnienia dają się szybko we znaki. Na nic nie zdadzą się racjonalne argumenty, wiedza na temat szkodliwości nadużywania substancji psychoaktywnych czy przerażające zdjęcia na opakowaniach papierosów. Kiedy człowiek wpada w sidła nałogu, przestaje kontrolować własne postępowanie. Zdrowym osobom może się to wydać zupełnie niezrozumiałe, jednak nie każde zachowanie nałogowca stanowi wynik jego świadomej decyzji. Takie osoby niejednokrotnie robią coś, czego same nie rozumieją, ponieważ odczuwają niemożliwy do przezwyciężenia wewnętrzny przymus.

Dlaczego tak trudno jest pokonać uzależnienie? Kiedy wpadamy w nałóg, stajemy się jego niewolnikami. Wszystko, co myślimy, czujemy i robimy służy podtrzymywaniu zafałszowanego obrazu rzeczywistości oraz dalszemu dostarczaniu sobie kolejnych dawek substancji psychoaktywnej. Mechanizmy nałogów są bardzo podstępne, a przy tym zupełnie niezrozumiałe dla postronnych. Uzależniony żyje w świecie iluzji: zupełnie nie zdaje sobie sprawy z własnych problemów i jest skutecznie chroniony przed uświadomieniem sobie niewygodnych, bolesnych faktów związanych z własną chorobą i zachowaniem. Z tego powodu bardzo trudno wyleczyć taką osobę – aby terapia była skuteczna, potrzebna jest silna motywacja samego pacjenta, a ten nie może jej mieć, jeśli uważa, że w jego postępowaniu nie ma niczego złego, a on sam całkowicie panuje nad sytuacją.

Choć mechanizm wszystkich nałogów jest podobny, każda substancja może mieć zupełnie inny potencjał uzależniający. Jak wiemy, zależność dzieli się na dwie sfery: fizyczną i psychiczną. Ta pierwsza ma bezpośredni związek z tym, w jaki sposób konkretna substancja oddziałuje na nasz mózg i wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego. Istnieją środki psychoaktywne, których działanie można opisać jako lżejsze i takie, które są ekstremalnie silne, a przez to bardzo niebezpieczne.

Psychiatra i psychofarmakolog David Nutt wraz ze współpracownikami sporządzili listę, na której umieścili pięć najbardziej uzależniających substancji na świecie. Na pierwszym miejscu zestawienia znalazła się heroina. Warto zaznaczyć, że maksymalnym wynikiem, jaki mogły otrzymać najgroźniejsze środki psychoaktywne, były trzy punkty, a heroina „zdobyła” ich aż dwa i pół! Niebezpieczeństwo zażywania tej substancji jest naprawdę ogromne: nie każdy wie, że minimalna dawka, po jakiej można odczuć jakikolwiek efekt jest tylko pięć razy mniejsza od tej śmiertelnej.

O ile przyznanie pierwszego miejsca heroinie raczej nie było dla nikogo zaskoczeniem, to wiele osób z pewnością zdziwi fakt, że tuż za nią umieszczono substancję legalnie dostępną w sklepach, czyli alkohol. Warto pamiętać, że z powodu swojej dostępności alkohol stał się jeszcze bardziej niebezpieczny: co roku w wyniku jego spożywania ginie nawet kilka milionów osób. Na kolejnym miejscu zestawienia uplasowała się kokaina, a po niej barbiturany. Początkowo były one stosowane jako leki na bezsenność, lęk oraz epilepsję. Z czasem jednak niektóre osoby zaczęły ich używać „rekreacyjnie”, w wyniku czego niemal do zera ograniczono ich wykorzystywanie w medycynie. Zestawienie zamyka inna legalna substancja – nikotyna. Tutaj trudy uzależnienia są równie duże, jak w przypadku pozostałych nałogów. Warto pamiętać, że większość osób, które kiedykolwiek jej spróbują, zażyje ją ponownie. W dodatku naukowcy przewidują, że do roku 2030 z powodu palenia tytoniu umrze około 8 milionów ludzi.

Wywiad z kierownictwem ośrodka terapii uzależnień Wsparcie

Wywiad z kierownictwem ośrodka terapii uzależnień Wsparcie

Ranking ośrodków terapii; Ośrodek Wsparcie; Wywiad
Ośrodek Wsparcie- wywiad z właścicielką ośrodka – Panią Patrycją Wójcik.

 

Ile lat prowadzony jest już ośrodek Wsparcie w Koszalinie?

Ośrodek Wsparcie prowadzony jest od sierpnia 2016 roku. Założenie ośrodka planowane było już od dawna, natomiast proces powstawania, zbierania sił i środków na wystartowanie ośrodka narodził się już w 2014 roku.

Skąd pomysł na założenie ośrodka leczenia uzależnień i pomysł na nazwę?

Pomysł wziął się stąd, że bardzo bliska mi osoba w rodzinie (mój ojciec) też jest osobą uzależnioną. Wiem, jak ciężko jest radzić sobie z uzależnieniem na co dzień i jak trudno uzyskać wsparcie, którego w czasach kiedy miałam problemy rodzinne, potrzebowałam w trudnych chwilach. Dlatego nazwa WSPARCIE wydała mi się właściwa.

Jak wyglądały początki istnienia ośrodka?

Hmmm….. Nie było łatwo. Na początku musieliśmy skupić się na szukaniu odpowiedniego miejsca z rodzinną atmosferą, w którym nasi klienci łatwo odzyskaliby równowagę i mogli skupić się na wyjściu z uzależnienia. Znalezienie odpowiedniego domu zajęło kilka miesięcy. Jak już ten temat mieliśmy dopięty, zaczęło się urządzanie domu, wyposażenie go w niezbędne do funkcjonowania rzeczy. Nie mogę powiedzieć, że początki były łatwe, bo dopiero po około miesiącu funkcjonowania przyjechał do nas pierwszy klient i to na tzw. nawrót, czyli pobyt krótkotrwały związany ze spadkiem motywacji do wyjścia z nałogu. Na dobrą sprawę zajęło nam kilka miesięcy dotarcie do większej ilości osób uzależnionych.

Zmieniło się coś w ośrodku od czasu jego otwarcia?

Oczywiście ośrodek cały czas ewoluuje po to, aby zapewnić maksimum komfortu no i oczywiście skutecznej terapii.

Czym wyróżnia się ośrodek Wsparcie w Koszalinie na tle innych prywatnych ośrodków terapii uzależnień?

Wyróżnia się przede wszystkim ideą powstania, która wynika ściśle z rodzinnych doświadczeń, a co za tym idzie swoją misją.

Ranking ośrodków terapii; Ośrodek wsparcie; wywiad

Na co stawiacie Państwo zatrudniając swoją kadrę?

Stawiamy przede wszystkim na skuteczność, jaką terapeuci osiągnęli w dotychczasowej pracy. Doświadczenie kadry terapeutycznej, ich wiedzę oraz umiejętności – a to przede wszystkim, ponieważ sama wiem, jak ciężko jest dotrzeć do osoby uzależnionej, a z kolei jak ciężko jest tej osobie otworzyć się przed kimś i opowiadać o swoich problemach.

Jakie są relacje między Państwem (kadrą) a pacjentami?

Tak jak już wspomniałam wcześniej, stawiamy przede wszystkim na rodzinną atmosferę oraz niekończące się wsparcie. A dowodem na to jest fakt, że klienci po zakończonej terapii nadal utrzymują z nami kontakt, dostając od nas dalszą pomoc terapeutyczną.

Ile potrzeba czasu, aby wyjść z nałogu?

Tak naprawdę trudno powiedzieć – wszystko zależy od człowieka. Biorąc natomiast pod uwagę statystykę i doświadczenie zawodowe, miesięczna terapia jest to minimum na którym możemy zacząć budować lepszą przyszłość.

Nie do przecenienia są także późniejsze dwutygodniowe sesje motywacyjne do dalszego trwania w trzeźwości.

Co jest według Państwa najcięższe dla pacjentów podczas terapii?

Najtrudniejszy dla wszystkich jest pierwszy krok – już po wyjściu z auta i dotknięciu klamki domu pojawiają się wątpliwość i chwila zawahania, wtedy często zadają sobie pytanie „Czy dam radę?…”, „Czy warto?..”. Po chwili jednak zwątpienie znika, a klient zaczyna  czuć się jak u siebie w domu, bo dbamy o to, aby w ośrodku panowała właśnie taka atmosfera.

Czy jest jakiś kontakt, albo wiedzą Państwo, co dzieje się z pacjentami po wyjściu z ośrodka?

Oczywiście wszyscy pacjenci naszego ośrodka nie są pozostawiani sami sobie. Oni jak i zarazem ich rodziny cały czas mogą liczyć na nasze wsparcie i fachową pomoc.

Czy jest coś, co by Państwo zmienili w obecnym ośrodku leczenia uzależnień Wsparcie?

W związku z tym, że pomysł i planowanie powstania ośrodka działo się na przestrzeni kilku lat, moim zdaniem już wszystko zostało dopięte na ostatni guzik. Oczywiście jestem otwarta na wszelkie sugestie, które podniosłyby komfort pobytu oraz skuteczność terapeutyczną – natomiast takowe nie płyną ze strony klientów i ich rodzin.