Alkoholicy, narkomani, lekomani. Wszyscy oni postrzegani są przez ogół społeczeństwa w podobny sposób: wzbudzają w nas obawy, poczucie niebezpieczeństwa, niepokój, a często również pogardę. Widok osoby uzależnionej, chociażby od alkoholu rodzi w nas negatywne emocje, co z kolei utrudnia nam ujrzenie w takim człowieku kogoś, kto być może w pewnym momencie swojego życia przegrał walkę z dręczącymi go problemami. Depresja prowadzi do wielu przykrych konsekwencji, a jednym z nich mogą być właśnie uzależnienia.
Wielokrotnie spoglądając na brudnego mężczyznę, toczącego się po ulicach miasta z butelką piwa w ręku, myślimy, że sam jest sobie winien — tak bardzo musiał przecież żyć w oderwaniu od moralnych zasad. Owszem, to podjęte przez niego decyzje doprowadziły go do tego stanu. Nie dostrzegamy jednak, że prawdopodobnie ów człowiek, sięgnął po używki, gdyż w osamotnieniu i depresji borykał się ze swoimi problemami.
Wiele uzależnień miało swój początek w depresji, a depresja nie jest wcale czymś, co łatwo ukryć. Co więcej, ludzie, których ona dotyczy, nie starają się zataić swojego stanu przed bliskimi. Depresja jest chorobą i jak każde inne schorzenie ma charakterystyczne dla siebie objawy. Zawsze powinniśmy je traktować jako ciche wołanie o pomoc, które bywa niejednokrotnie ignorowane.
Umiejętność rozpoznawania symptomów depresji i odpowiednia na nie reakcja może skutecznie uchronić bliską nam osobę, nie tylko przed konsekwencjami mającym swój wyraz w strefie emocjonalnej, ale także przed próbami samobójczymi oraz działaniami prowadzącymi do uzależnień. W przeciwnym razie alkohol, narkotyki, czy też leki staną się dla niej sposobem na oderwanie się, od zdających się nie mieć rozwiązania, problemów. Będą się jawiły jako jedyna droga ucieczki i zapomnienia, lecz równie skuteczna, jak i zgubna.
Faktem jest, że gdy sięgamy po alkohol, problemy zdają się oddalać, jednakże, gdy przestajemy być pod jego wpływem, dręczące nas sprawy nadal nie mają swojego rozwiązania, a stan depresyjny nie mija.
Jak zatem nauczyć się rozpoznawać objawy depresji?
Pierwszym krokiem powinna być wnikliwa obserwacja zachowań. Pochłonięci swoimi sprawami nie znajdujemy czasu na zainteresowanie się problemami otaczających nas osób. Puszczając mimo uszu ich skargi, sprawiamy, że taka osoba, zamyka się w sobie, co w krótkim czasie może stać się zalążkiem zaburzeń depresyjnych. Nieco więcej wrażliwości i poświęcenie odrobiny swojego czasu na rozmowę, da takiej osobie poczucie wsparcia i pozwoli jej odreagować na codzienne stresowe sytuacje. Częściej jednak osoba dotknięta depresją nie mówi głośno o swoich problemach. Wnikliwa obserwacja umożliwi nam zauważenie typowych dla tej choroby objawów.
Jednym z nich jest długotrwały smutek. Jeśli odnosimy wrażenie, że bliska nam osoba przez dłuższy czas pozostaje w obniżonym, apatycznym nastroju, powinniśmy uznać to za symptom depresji.
Podobnie ma się w przypadku, gdy nie można skonkretyzować przyczyny takiego stanu emocjonalnego. Depresja nie musi bowiem wynikać z trudnej sytuacji, czy ciężkiego przeżycia. Przygnębienie i brak chęci do życia może być nieumotywowane przez żadne przykre wydarzenie.
Kolejnym symptomem, który powinien nas zaniepokoić to przesadny, nieadekwatny do rzeczywistej sytuacji pesymizm. Często osoby z depresją uzasadniają go przesadzonymi, czarnymi scenariuszami.
Do tego wszystkiego, często dochodzi bezsenność oraz notoryczne myśli samobójcze. Te ostatnie, jako że są charakterystyczne dla zaawansowanej depresji, jednoznacznie na nią wskazują.
Z drugiej strony, gdy widzimy, że bliska nam osoba zaczyna regularnie zażywać alkohol, narkotyki, bądź leki powinniśmy starać się, by jak najszybciej udała się do specjalisty, gdzie otrzyma profesjonalną pomoc. Nawet jeśli wydaje nam się, że stan danej osoby daleki jest jeszcze od alkoholizmu, czy innego uzależnienia.
Niezwykle ważna jest szybka reakcja i zapobieganie uzależnieniom, które często bywają bardzo niepozorne. Pomoc można uzyskać u psychologa i specjalnych ośrodkach leczenia uzależnień.
